-
1 rozbić
rozbić pf: rozbić samochód das Auto zu Schrott fahren;rozbić sobie nos sich die Nase aufschlagen;rozbić bank die Spielbank sprengen;rozbić się samochodem einen Autounfall haben;rozbić się o skałę an einem Felsen zerschellen;rozbić się na kawałki in Stücke zerbrechen; →LINK="rozbijać" rozbijać -
2 rozbijać
I. vt1) ( powodować uszkodzenie, stłuczenie) szybę zerschlagen, einschlagen; jajko aufschlagen, zerschlagen; mur zerstören, durchbrechen\rozbijać samochód das Auto schrottreif [ lub zu Schrott] fahren\rozbijać rodzinę die Familie zerstören6) \rozbijać bank die Bank sprengen\rozbijać namiot/obóz ein Zelt/ein Lager aufschlagenII. vr1) ( ulegać uszkodzeniu, zniszczeniu) jajko, kieliszek, talerz: zerschlagen; samochód: Unfall haben; samolot: abstürzen\rozbijać się taksówkami po mieście mit dem Taxi durch die Stadt herumfahren ( fam)
См. также в других словарях:
rozbić — dk Xa, rozbićbiję, rozbićbijesz, rozbićbij, rozbićbił, rozbićbity rozbijać ndk I, rozbićam, rozbićasz, rozbićają, rozbićaj, rozbićał, rozbićany 1. «uderzeniem, uderzeniami rozłupać coś na części, na kawałki; stłuc przez upuszczenie czegoś lub… … Słownik języka polskiego
rozbijać — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIIa, rozbijaćam, rozbijaća, rozbijaćają, rozbijaćany {{/stl 8}}– rozbić {{/stl 13}}{{stl 8}}dk IIIc, rozbijaćbiję, rozbijaćbije, rozbijaćbity {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}}… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
roztrzaskać — dk I, roztrzaskaćam, roztrzaskaćasz, roztrzaskaćają, roztrzaskaćaj, roztrzaskaćał, roztrzaskaćany roztrzaskiwać ndk VIIIb, roztrzaskaćkuję, roztrzaskaćkujesz, roztrzaskaćkuj, roztrzaskaćiwał, roztrzaskaćiwany «rozbić jakiś przedmiot (na kawałki)… … Słownik języka polskiego
zgruchotać — dk IX, zgruchotaćoczę (zgruchotaćocę), zgruchotaćoczesz (zgruchotaćocesz), zgruchotaćocz, zgruchotaćał, zgruchotaćany pot. «połamać, rozbić na drobne kawałki; zmiażdżyć, zdruzgotać» Zgruchotana kość przedramienia. Lody zgruchotały okręt.… … Słownik języka polskiego
